circulaire economie

De circulaire economie is een vernieuwende economie waarin het doel is om zo min mogelijk of, bij voorkeur, niets aan producten en grondstoffen te verspillen. Het is een uitvloeisel van de conclusie dat door de mens meer van de aarde, onze planeet, wordt gebruikt dan die aarde op dit moment te bieden heeft. Een en ander suggereert, dat onze huidige economie een wasting economy is. Er wordt aan zo een economie steeds meer aandacht besteed, ook door de hogere adviesorganen van ons land. De Sociaal-Economische Raad definieert de circulaire economie als “(..) een economie die binnen ecologische randvoorwaarden efficiënt en maatschappelijk verantwoord omgaat met producten, materialen en hulpbronnen, zodat ook toekomstige generaties toegang tot materiële welvaart behouden”.

Het facet circulair bouwen richt zich op het recyclen van bouwstoffen, en daarmee de daarvoor gebruikte grondstoffen, en vooral de eindproducten daarvan zoals een bouwwerk. In de bouwrechtelijke literatuur wordt op dit moment veel aandacht besteed aan de privaatrechtelijke aspecten van circulair bouwen. In de juridische logica blijft de eigenaar van de bouwstoffen verantwoordelijk voor het – al dan niet repeterend – hergebruik daarvan. Deze blijft dus eigenaar tot aan de finale waste out. Een ingrijpende verandering voor, op de eerste plaats, het huidige eigendomsrecht (bijvoorbeeld de eigendom van de tot stand gebrachte en opgeleverde woning) en het contractenrecht (bijvoorbeeld de aanbestedingscontracten in de bouw). 

In dit onderdeel gaan onze planologen onderzoeken wat de ruimtelijke impact zou kunnen zijn van circulair bouwen en de circulaire economie in het algemeen. En dit delen wij met u.